Nieuw Zeeland noordereiland (2)
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
14 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Katikati
Kia ora,
Mijn laatste blog is weer een tijdje geleden dus is het tijd voor een nieuw verslag. Ik heb weer veel leuke dingen gedaan waar ik jullie natuurlijk van op de hoogte moet houden en ik heb een baantje gevonden. Laat ik eerst maar beginnen met waar ik gebleven was, namelijk de laatste halve dag in Rotorua. Ik was blij dat we in de middag naar onze nieuwe bestemming gingen want ik had het wel gezien daar en wilde weg uit de stank. De volgende bestemming was lake aniwhenua. We gingen weer op bezoek bij de maori, maar dat keer was het anders. Het was geen dans, zang en gekke kledij maar een maori familie die graag vertelde over de geschiedenis van de maori in het betreffende gebied. We sliepen gewoon in kamers en hadden een geweldig uitzicht over lake aniwhenua. Stray (bus) maakt pas een aantal maanden gebruik van deze locatie en is echt aan te bevelen. Onze hangi (traditionele bereidingwijze waarbij het eten onder de grond op hete stenen wordt gegaard) maaltijd werd bij aankomst voorbereid. De stenen werden opgewarmd en het eten werd er in manden opgezet. Vervolgens werd het afgedekt met doeken en als laatste een hoop zand erop. Omdat er een aantal groepen per week komen werd het niet onder de grond bereid, maar het heeft wel hetzelfde effect. Ik heb een cursus flat bread maken gevolgd. Het ruikt en smaakt een beetje als oliebollen en is erg lekker met boter en jam. Na een aantal uur was de hangi maaltijd ook klaar en hadden we een lekker buffet met zijn allen. Tussendoor konden we lekker op het gras relaxen en genieten van het mooie uitzicht, zolang je tenminste niet gestoord werd door stekende beestjes.
Ik had een korte nacht achter de rug want er lag een harde snurker op de kamer. De ochtend was mistig en koud, maar het werd een hete en zonnige dag. Een perfecte dag dus om mijn Nieuw Zeeland 'must do' te gaan doen. Het was zover ik ging skydiven!! Taupo leek mij de beste bestemming om uit een vliegtuig te springen op 15000ft hoogte. Anouschka wilde dit ook graag doen dus zijn we samen met nog een aantal andere gegaan. Jammer genoeg stond de limo in de garage en werden we daarom met een busje opgepikt. Anouschka en ik zaten in de tweede groep en moesten wachten tot de andere geland waren. Ik wilde natuurlijk wel bewijs hebben van mijn sprong dus ging er een cameraman mee (zie foto's). De man die met mij sprong liet regelmatig zien hoe hoog we zaten. Het leek uren te duren voordat we op de juiste hoogte waren. De cameraman en de man die met mij sprong waren ook nog zo gek als een deur, wat mij gelukkig wat afleiden. Ik was als tweede aan de beurt en hoorde iedereen gillen toen de eerste het vliegtuig verliet (fijn gevoel krijg je dan als jezelf aan de beurt bent). Toen mijn benen uit het vliegtuig bunkelde dacht ik wel bij mezelf waar ben ik aan begonnen. De eerste 10 seconde waren niet zo plezierig voor mij. Ik voelde mijn buik erg pijn doen en het was een eng gevoel om zo hard naar beneden te vallen. Gelukkig ging het daarna wat beter en kon ik enigszins genieten van het geweldige uitzicht op lake Taupo en de bergen van het Tongariro national park. Ik was echter blij toen na zestig seconde de parachute open ging en we rustig daalde. Ik mocht nog even sturen, maar dit wilde ik eigenlijk liever niet want ik werd misselijk van al dat gedraai. Uiteindelijk ben ik erg blij dat ik het gedaan heb, ondanks dat ik me een tijdje niet lekker voelde. Het was toch wel kikken om te doen. Na de skydive had ik ook nog het geluk (of niet) dat we meteen de bus in moesten naar onze volgende bestemming, en het een erge slinger weg was. De rit naar de nieuwe accomodatie leek eindeloos te duren. De locatie was weer top. Afgelegen tussen de bergen, midden in de natuur.
De tangoriro crossing was de volgende activiteit. Een wandeling van 19,4 km door een geweldig landschap. Twee kraters moeten beklimmen (niet eenvoudig kan ik je zeggen) en dan nog wat kleine beklimmingen, en stijle afdalingen. Zeker de moeite waard want wat een uitzicht heb je hier (zie foto's). De mooiste plek waar ik tot nu toe ben geweest in Nieuw Zeeland. In de verte zag je mount doom (lord of the rings), mooie meren, bergen en de schitterende natuur. Het was stralend weer dus we hadden geluk. We hadden die avond een luxe accomodatie, wat leek op een hotel en dus erg fijn was na zo'n lange wandeling.
De volgende dag zijn we naar Wellington gegaan. 'S-avonds was het nog gezellig met zijn alle iets drinken. Sommige gingen de volgende dag namelijk meteen naar het zuidereiland. Ik heb nog een dag met Anouschka doorgebracht in Wellington en de volgende ochtend heb ik al vroeg afscheid van haar genomen. Dezelfde dag moest ik uitchecken uit het hostel en kwam Gary (familie) samen met zijn kleindochter mij oppikken. De volgende vier dagen bracht ik namelijk door bij de familie (Gary en Henriette, hun dochter Rebecca en haar twee dochters Mikayla en Lily) in Wellington. Ik heb daar een geweldige tijd gehad. Ik had twee goede gidsen die me alle mooie uitzichtpunten van Wellington hebben laten zien en nog veel meer. Het was wel eventjes wennen om in een huis te zijn, na al die hostels, en gezamenlijk te eten en dergelijke, maar het gaf ook een soort van thuis gevoel. Ik heb veel spelletjes gespeeld met Mikayla en Lily, en heb ze wat nederlands geleerd. Daarnaast heb ik nog meer familieleden ontmoet en mogen genieten van de kookkunsten van Henriette en Rebecca.
Ik moest terug naar Auckland om alles te regelen om te kunnen werken. Een lange busrit had ik dus voor de boeg. Het was een feestdag dus gelukkig niet druk op de weg. Ik heb ook meteen naar werk gezocht aangezien ik graag nog wat wilde werken voordat mijn ouders komen. Na wat rond gebeld te hebben had ik waarschijnlijk iets gevonden. Ik moest er wel bijna drie uur voor in de bus zitten, maar het was iets om de dagen op te vullen. Uiteindelijk is het blueberries plukken geworden. Niet ideaal om de hele dag in de zon te werken voor weinig geld, maar ik ben ook weer een ervaring rijker. Jammer genoeg zit het weer de laatste dagen niet mee en heb ik nog maar twee dagen echt kunnen werken. Als het regent mag je namelijk niet werken en moet je wachten tot de bessen droog zijn. We hebben al een paar keer voor niks een uur gereden naar het werk omdat het regende. Mijn eerste werkdag was er trouwens ook weer een lekke band. Niet de auto waar ik in zat maar de auto blokkeerde wel onze auto. Een goed begin van de dag dus, en op een of andere manier kreeg ik het gevoel of het mij achtervolgd al die lekke banden. Afhankelijk van het weer probeer ik nog een aantal daagjes te werken. Indien er nog veel regen voorspeld wordt dan zal ik mijn planning wijzigen en eerder teruggaan naar Auckland. Het weer zat vandaag ook niet mee, maar dat heeft er wel voor gezorgd dat ik dit verslag heb kunnen schrijven. Zo heb ik toch nog iets nuttigs gedaan vandaag.
Dit was het weer voor nu. Zoals je hebt kunnen lezen heb ik weer van alles gezien en gedaan. Zoals de planning er nu uitziet ga ik donderdag terug naar Auckland. Daar zal ik mijn ouders zien en hopelijk kunnen we een stuk samen reizen voordat ik naar het zuidereiland ga.
Groetjes vanuit Katikati (Nieuw Zeeland)
Mijn laatste blog is weer een tijdje geleden dus is het tijd voor een nieuw verslag. Ik heb weer veel leuke dingen gedaan waar ik jullie natuurlijk van op de hoogte moet houden en ik heb een baantje gevonden. Laat ik eerst maar beginnen met waar ik gebleven was, namelijk de laatste halve dag in Rotorua. Ik was blij dat we in de middag naar onze nieuwe bestemming gingen want ik had het wel gezien daar en wilde weg uit de stank. De volgende bestemming was lake aniwhenua. We gingen weer op bezoek bij de maori, maar dat keer was het anders. Het was geen dans, zang en gekke kledij maar een maori familie die graag vertelde over de geschiedenis van de maori in het betreffende gebied. We sliepen gewoon in kamers en hadden een geweldig uitzicht over lake aniwhenua. Stray (bus) maakt pas een aantal maanden gebruik van deze locatie en is echt aan te bevelen. Onze hangi (traditionele bereidingwijze waarbij het eten onder de grond op hete stenen wordt gegaard) maaltijd werd bij aankomst voorbereid. De stenen werden opgewarmd en het eten werd er in manden opgezet. Vervolgens werd het afgedekt met doeken en als laatste een hoop zand erop. Omdat er een aantal groepen per week komen werd het niet onder de grond bereid, maar het heeft wel hetzelfde effect. Ik heb een cursus flat bread maken gevolgd. Het ruikt en smaakt een beetje als oliebollen en is erg lekker met boter en jam. Na een aantal uur was de hangi maaltijd ook klaar en hadden we een lekker buffet met zijn allen. Tussendoor konden we lekker op het gras relaxen en genieten van het mooie uitzicht, zolang je tenminste niet gestoord werd door stekende beestjes.
Ik had een korte nacht achter de rug want er lag een harde snurker op de kamer. De ochtend was mistig en koud, maar het werd een hete en zonnige dag. Een perfecte dag dus om mijn Nieuw Zeeland 'must do' te gaan doen. Het was zover ik ging skydiven!! Taupo leek mij de beste bestemming om uit een vliegtuig te springen op 15000ft hoogte. Anouschka wilde dit ook graag doen dus zijn we samen met nog een aantal andere gegaan. Jammer genoeg stond de limo in de garage en werden we daarom met een busje opgepikt. Anouschka en ik zaten in de tweede groep en moesten wachten tot de andere geland waren. Ik wilde natuurlijk wel bewijs hebben van mijn sprong dus ging er een cameraman mee (zie foto's). De man die met mij sprong liet regelmatig zien hoe hoog we zaten. Het leek uren te duren voordat we op de juiste hoogte waren. De cameraman en de man die met mij sprong waren ook nog zo gek als een deur, wat mij gelukkig wat afleiden. Ik was als tweede aan de beurt en hoorde iedereen gillen toen de eerste het vliegtuig verliet (fijn gevoel krijg je dan als jezelf aan de beurt bent). Toen mijn benen uit het vliegtuig bunkelde dacht ik wel bij mezelf waar ben ik aan begonnen. De eerste 10 seconde waren niet zo plezierig voor mij. Ik voelde mijn buik erg pijn doen en het was een eng gevoel om zo hard naar beneden te vallen. Gelukkig ging het daarna wat beter en kon ik enigszins genieten van het geweldige uitzicht op lake Taupo en de bergen van het Tongariro national park. Ik was echter blij toen na zestig seconde de parachute open ging en we rustig daalde. Ik mocht nog even sturen, maar dit wilde ik eigenlijk liever niet want ik werd misselijk van al dat gedraai. Uiteindelijk ben ik erg blij dat ik het gedaan heb, ondanks dat ik me een tijdje niet lekker voelde. Het was toch wel kikken om te doen. Na de skydive had ik ook nog het geluk (of niet) dat we meteen de bus in moesten naar onze volgende bestemming, en het een erge slinger weg was. De rit naar de nieuwe accomodatie leek eindeloos te duren. De locatie was weer top. Afgelegen tussen de bergen, midden in de natuur.
De tangoriro crossing was de volgende activiteit. Een wandeling van 19,4 km door een geweldig landschap. Twee kraters moeten beklimmen (niet eenvoudig kan ik je zeggen) en dan nog wat kleine beklimmingen, en stijle afdalingen. Zeker de moeite waard want wat een uitzicht heb je hier (zie foto's). De mooiste plek waar ik tot nu toe ben geweest in Nieuw Zeeland. In de verte zag je mount doom (lord of the rings), mooie meren, bergen en de schitterende natuur. Het was stralend weer dus we hadden geluk. We hadden die avond een luxe accomodatie, wat leek op een hotel en dus erg fijn was na zo'n lange wandeling.
De volgende dag zijn we naar Wellington gegaan. 'S-avonds was het nog gezellig met zijn alle iets drinken. Sommige gingen de volgende dag namelijk meteen naar het zuidereiland. Ik heb nog een dag met Anouschka doorgebracht in Wellington en de volgende ochtend heb ik al vroeg afscheid van haar genomen. Dezelfde dag moest ik uitchecken uit het hostel en kwam Gary (familie) samen met zijn kleindochter mij oppikken. De volgende vier dagen bracht ik namelijk door bij de familie (Gary en Henriette, hun dochter Rebecca en haar twee dochters Mikayla en Lily) in Wellington. Ik heb daar een geweldige tijd gehad. Ik had twee goede gidsen die me alle mooie uitzichtpunten van Wellington hebben laten zien en nog veel meer. Het was wel eventjes wennen om in een huis te zijn, na al die hostels, en gezamenlijk te eten en dergelijke, maar het gaf ook een soort van thuis gevoel. Ik heb veel spelletjes gespeeld met Mikayla en Lily, en heb ze wat nederlands geleerd. Daarnaast heb ik nog meer familieleden ontmoet en mogen genieten van de kookkunsten van Henriette en Rebecca.
Ik moest terug naar Auckland om alles te regelen om te kunnen werken. Een lange busrit had ik dus voor de boeg. Het was een feestdag dus gelukkig niet druk op de weg. Ik heb ook meteen naar werk gezocht aangezien ik graag nog wat wilde werken voordat mijn ouders komen. Na wat rond gebeld te hebben had ik waarschijnlijk iets gevonden. Ik moest er wel bijna drie uur voor in de bus zitten, maar het was iets om de dagen op te vullen. Uiteindelijk is het blueberries plukken geworden. Niet ideaal om de hele dag in de zon te werken voor weinig geld, maar ik ben ook weer een ervaring rijker. Jammer genoeg zit het weer de laatste dagen niet mee en heb ik nog maar twee dagen echt kunnen werken. Als het regent mag je namelijk niet werken en moet je wachten tot de bessen droog zijn. We hebben al een paar keer voor niks een uur gereden naar het werk omdat het regende. Mijn eerste werkdag was er trouwens ook weer een lekke band. Niet de auto waar ik in zat maar de auto blokkeerde wel onze auto. Een goed begin van de dag dus, en op een of andere manier kreeg ik het gevoel of het mij achtervolgd al die lekke banden. Afhankelijk van het weer probeer ik nog een aantal daagjes te werken. Indien er nog veel regen voorspeld wordt dan zal ik mijn planning wijzigen en eerder teruggaan naar Auckland. Het weer zat vandaag ook niet mee, maar dat heeft er wel voor gezorgd dat ik dit verslag heb kunnen schrijven. Zo heb ik toch nog iets nuttigs gedaan vandaag.
Dit was het weer voor nu. Zoals je hebt kunnen lezen heb ik weer van alles gezien en gedaan. Zoals de planning er nu uitziet ga ik donderdag terug naar Auckland. Daar zal ik mijn ouders zien en hopelijk kunnen we een stuk samen reizen voordat ik naar het zuidereiland ga.
Groetjes vanuit Katikati (Nieuw Zeeland)
-
14 Februari 2014 - 10:22
Trudy:
Skydiven!! Wat ontzettend cool en gaaf! En wat knap dat je dat durft! Je doet het toch maar, Anke. Kicken!!
Veel plezier met jullie pap en mam volgende week. Veel groetjes van de familie Bongers uit Overloon. -
14 Februari 2014 - 19:59
Ine:
hoi Anke.
een mooi reis verslag.Wat is het daar mooi en je hebt veel lef om te skydiven
nog veel plezier straks met jullie pap en mam.maar dat zal wel lukken
-
14 Februari 2014 - 20:07
Ellen:
Hee Anke,
Wat leuk om jou verhalen te lezen!! Zo te zien vermaak je jezelf goed daar!
Super leuk dat je ook bent wezen skydiven in Taupo, dat heb ik ook daar gedaan.
En volgende week lekker met jullie pap en mam op reis!
Heel veel plezier en ik kijk weer uit naar je volgende verhaal :)
Liefs Ellen. -
14 Februari 2014 - 20:11
Angela:
Wauw Anke..wat n avonturen weer voor jou!! Mooi geschreven en wat gaaf om allemaal te zien / doen & meemaken!! Alvast heel veel plezier met jullie pap & mam!
Liefs Angela -
15 Februari 2014 - 22:28
Anja:
Hoi Anke
Je hebt ondertussen weer heel wat gezien en beleefd.
En gezellig bij de familie op bezoek geweest!!
Nog een paar dagen en jullie Pap & Mam zullen er zijn!
Heeel veeel plezier met zen alle!!
Groetjes van de Bergjes -
16 Februari 2014 - 21:30
Dorathe Franken:
Hoi Anke,
Leuk om je reisverslagen te lezen inclusief de prachtige foto's.
Wat een prachtige tijd beleef je daar en er komt maar geen eind aan al die uitdagende activiteiten. Wat zal Nederland straks voor je saai worden of ....wie weet
Kom je straks terug met zoveel nieuwe ervaringen dat je er hier een aantal gaat neerzetten. Wie weet. Ook superleuk dat je over een paar dagen jouw ouders weer in levende lijve ziet. Tenminste als jullie mam de reis ' overleefd' . Je kent het ze wil dolgraag gaan maar ziet er aan de andere kant als een berg tegenop. Knap dat ze zichzelf telkens weer overwint! Ik hoop dat Henk en José heerlijk genieten. En daarbij heb ik gezegd: is Anke de slagroom op de taart van de prachtige reis! Geniet van elkaar en van de vakantie. Groetjes dorathe -
19 Februari 2014 - 14:26
Marian Suppers:
Hoi anke.
Super dat skydiven en natuurlijk ook mooie foto's!
Vanuit Herpen een hele fijne tijd met jullie pap en mam gewenst.Jij sleept jullie mam er wel doorheen Anke!
Veel plezier en weer gaan genieten en doe ze de groetjes maar. -
21 Februari 2014 - 10:12
Rieky:
Hoi Anke leuk om te lezen wat je zoal mee maakt en veel plezier met je ouders groetjes voor julli
-
22 Februari 2014 - 14:22
Anny Verhoeven:
Hoi Anke
Je hebt veel ondernomen ,mooi om allemaal te lezen en de foto's te zien.
En nu zijn Jou Pap en Mam daar',leuk dat je op vliegveld stond dat vonden ze zeker wel super,
tenminste aan de app te zien van wel.
Nou wij wensen jullie een supertijd daar Down under en we skypen als jullie bij Henrriette en Gary zijn,
dan kunnen we even kletsen.
Gr Lambert Anny -
23 Februari 2014 - 13:46
Jan En Christien Van Rooij Zeeland:
Hoi Anke,
Wat een geweldige ervaring, skydiven!! Ook mooie foto's zijn er van gemaakt.
Je bent wel in een heel mooi gebied geweest met een prachtig uitzicht.
Je verslag is weer super leuk om te lezen. Blueberries plukken lijkt mij oersaai en vermoeiend, maar wel iets typisch van dit land. Knap dat je er aan begonnen bent!!
Wij wensen jou en je ouders heel veel plezier samen en we hopen dat het weer ook mee wil werken.
Geniet er van Anke en heel veel groetjes van ons, ook aan je ouders van Jan en Christien. -
23 Februari 2014 - 15:34
Hanny.:
Hoi Anke.
Alle activiteiten die je doet zijn uitdagend. Knap hoor. Ik had niet verwacht dat je durfde te skydiven. De foto`s zijn echt mooi. Ook van de natuur.
Het is erg leuk om te lezen wat je daar allemaal doet. Ik kijk weer uit naar het volgende blog ;-)
Superveel plezier daar en doe jullie pap en mam de groetjes.
Groetjes Hanny en de rest. -
24 Februari 2014 - 11:02
Marjonne:
Ha Anke,
Het ziet er weer geweldig uit. Al wat je schrijft en als foto's mee stuurt. Het zal nu wel geweldig zijn nu pa en ma bij je in de buurt zijn, doe ze de groeten van ons hier uit huisseling. We wachten je volgende block weer af en we blijven genieten van je foto's die je tussen door verstuurd. Doei doei geniet van alles om je heen. -
26 Februari 2014 - 08:44
Annemiek Derks:
Hoi Anke
Super om te lezen wat jij daar allemaal onderneemt.
vooral het skydiven lijkt mij een hele ervaring te zijn.
Nog heel veel plezier daar,en doe de groetjes aan jullie pap en mam.
groetjes Annemiek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
